اسپرسو نیمه شب
تلخ با طعم اسپرسو (کاغذ کاهی و خودکار مشکی سابق)
اسپرسو نیمه شب
تلخ با طعم اسپرسو (کاغذ کاهی و خودکار مشکی سابق)درباره من
"زندگی ام را شبها از دهان بالا می آورم و روزها همان حجم را شیاف می کنم"
"این روزها اگر من به هر دلیلی مردم، این مرگ مرا بمنزله خودکشی تلقی کنید"
ادامه...
472
کاش ازین کابوس بیدار شوم
471
زنده سقط شدگانیم
470
می گوید:"اینکه در زمان و صورت نیاز چیزی را به کسی که راضیست با قیمت مناسب ارایه دهی مغز اقتصادی می خواهد. مثلا وقتی باران می آید کسی در خیابان چتر بفروشد میشود مغز اقتصادی؛ ولی وقتی خانمی لذت جنسی را برای پول یا بدست آوردن امتیاز بفروشد می شود هرزگی؟"
چقدرررر خاکستری!
برای منِ فقط سفید یا سیاه!
469
حالم از selective morality بهم می خورد.
حالم کلا از همه چیز بهم می خورد.
467
وقتی تلاش می کنم خودم را -سر کار که هستم- آرام کنم، شبیه کودکان آتیستیک می شوم. کـــُـند ولی با قابلیت و فعالیت ذهنی به شدت سریع و بالا.466
امان از میگرنی که حمله می کند ... امان
465
امان از خشمی که باید فرو دهم ... امان461
از آقای شهردار درخواست دارم در راستای طرح زیبا سازی شهر، شبهاشو لطفا مه آلود کنه.459
نفرت عدم وجود عشق نیست.
مرگخواهی علاقه به مرگ نیست. عدم علاقه به زندگیست.
458
دم در توی ماشین نشسته بودم و به پنجره های ساختمان نگاه می کردم. چیزی قلبم را فشار می داد. چیزی که غمگینم می کرد. چیزی که انگار عصاره ام را این ساختمان کشیده. خالی خالی ولی ... نیرویی آن بیرون بود که می گفت "نرو" "جاذبه ای آنجاست که نمی توانی بیرون بیایی.. رفتنت با خودت، بیرون آمدنت با کرام الکاتبین"
456
زندگی مثل لیوان می ماند. نیم پر از گه و نیم خالی از گه. تو میتوانی به نیمه خالیش نگاه کنی و هنوز بوی گه را استشمام کنی.
اگر به نیمه خالی از گه زندگی خودم نگاه کنم می توانم براحتی ادعا کنم دردهایی هست که به دلیل بی کسی ندارم.
455
جمعیت وسط سالن اصلی ایستاده است. به مسوول فروش بلیط مراجعه می کنم و بلیطم را نشان می دهم.
"هنوز شروع نشده. منتظر باشید"
به دیواری در کنار جمعیت تکیه می دهم. زنها همدیگر را می بینند و با هیجان بوس و احوالپرسی می کنند. مردها لبخند می زنند و باهم شوخی میکنند. چند نفری آشنا در بین جمعیت می بینم. نمی توانم قاطی جماعت ماچ کن و شوخی کن شوم. به آرامی سرم را پایین می اندازم و راهرویی تاریک را پیش رو می گیرم. در انتهای راهرو که دیگر از تاریکی هیچی پیدا نیست در نیمه بازی می بینم که نور بسیار کمی از آن بیرون میزند. یک کلاس با چندین صندلی و بدون تخته. جای خوبی است برای پناه گرفتن قبل اجرا.