545

هرروز صبح عاشقانه در آینه گیسوانم را شانه کردم

تا روزی که ترک زلزله به من فهماند

که آن آینه

شیشه ای بوده 

منقش به نقش زنی

که هیچ شباهتی به من ندارد

با موهای بلوند و کوتاه.
و من آنروز

در آن ترک خودم را دیدم!

544

چه نامه ها که به خودم نوشتم و

چه جوابها که نگرفتم

من کاغذ

من قلم

و من

خطهای سفید

543

من زیر انبوهی از برگهای پاییزی 

و تلنباری از غصه ها

تجزیه می شوم

دیگر زاده نخواهم شد

دیگر زاده نخواهم شد

دیگر ... 

542

من 

اناری 

هستم

که پاییزش را

دوست ندارد!