چنین گفت تلخک: "این مردم را چه شود؟!"
ساعت یک و نیم بامداد، توی تخت خوابم برده بود که از لپ تاپ -که طبق معمول روشن بود- صدای دیلینگ دیلینگ بلند شد. نه یکی، نه دو تا ... چندبار پشت سرهم. نگاه کردم. کسی در تلگرام احوالپرسی کرده بود و یک سوال درسی پرسیده بود که جوابش لااقل دو صفحه A4 میشد. با همان یک چشم باز و یک انگشت تایپ کردم "شما؟"
" من فلانی هستم. در فلان جا یک سال پیش دانشجوتون بودم. فلانی و فلانی هم همکلاسیهام بودن. اون ترم اینطوری شد ... اونطوری شد ..."
همان خطوط اول پیغامها که می آمد را خواندم و باز نکرده delete کردم. لپ تاپ را خاموش کرده، همان یک چشم را بستم و قبل ازینکه خوابم ببرد با خود اندیشیدم:
"این مردم را چه شود؟!"