198

من آلیس نیستم. سعی می کنم راه خودم رو برم. در دنیای واقعیت ها، نه در سرزمین عجایب. صبحها و شبها کلاسهامو برم و کارهامو انجام بدم. این روزا نهار نخورم و شبها ساندویچ کثیف -گاها بدمزه- بخورم. توی دفترم از آقای میم به آقای میم غر بزنم و  بعدش زود پشیمون شم. به چیزای جدی فک نکنم. انگشتهامو نجوم . با خودم بلند بلند صحبت نکنم و وقتایی که تو دفترم تنهام با خودم آواز نخونم که خانوم میم بره به مسوول حراست بگه فلانی با خودش آواز میخونه!!!  خلاصه سرم تو کار خودم باشه و به کسی کاری نداشته باشم.