132

از صبح شروع می کنم به فرستادن پیامهای تبریک برای همه دوستها و همکارهای خانمم بابت 8 مارس روز جهانی زن. چند نفری تشکر می کنن و جواب میدن.برای مامان و نون گل می خرم. آخر شب بعد از کار خسته و کوفته، کاملا غمگین، وقتی گل و هدیه دریافت می کنم از ذوق طوری نیشم باز میشه که هنوز جای بازشدنش درد می کنه. اونهم نه بخاطر اینکه روز زنه، نه ... واسه خاطر خودِ خودم ... (نیش تا بناگوش باز)