61

ساعت   30و 22

از در موسسه بیرون می آیم و سوار ماشین نون (خواهرم) می شوم. غر غر می زند که "چقد دیر میای. جارو هم میزدی موسسه رو بعد میومدی". لبخند می زنم " ای بابا ! تازه زود اومدم. کلاس ساعت ده و نیم تموم میشه. من الان تو ماشینم" راه می افتد. در خیابان صارمی پشت چراغ قرمز کمی منتظر می مانیم. سبز می شود و وارد هاشمیه می شویم. موبایلم زنگ می خورد. میم است. هنوز دارم سلام و احوالپرسی می کنم، یک دویست و شش نقره ای با شیشه های دودی می گیرد روی ماشین. شیشه اش را پایین می دهد و یک آژیر نشانمان می دهد و اشاره می کند که کنار پارک کنیم. "میم جان ! من بعدن باهات تماس می گیرم" در حینی که مرد لباس شخصی با خواهرم صحبت می کند من به پلیس 110 زنگمی زنم و جریان را شرح می دهم. از مرد لباس شخصی مدارکش را می خواهم.

"من به تــــــــــــــــــــــــــــــو مدرک نشون بدم" ...

ساعت 40 و 22

من و نون توی ون نشستیم و تند تند از ما برگه و امضا می گیرند و ما فریاد می زنیم "جرم ما چیه؟؟؟" برگه ای را به دست نون می دهند که در آن جرم ما دور زدن و بدحجابی نوشته شده. در کمتر از صدم ثانیه ماشین را به پارکینگ می برند و برگه را به دست ما می دهند که در  فلان تاریخ مراجعه کنید، دادگاه، کلاس عفاف، جریمه و ماشین سه ماه خوابیده !!! هرچه فریاد می زنیم که "ما همین الان از سر کار اومدیم و دوباره ما رو برگردوندید تو کوچه موسسه ... اوناهاش اون ساختمونه موسسه " کسی گوشش بدهکار نیست. من می گویم " ریخت من و حجاب من چشه ؟ از ساعت 3 ظهر سر کارم تا الان ... یه دقیقه برید تو خیابون بایستید و قیافه منو با قیافه بقیه مقایسه کنید ..."  ماشین رفته و ما دو دختر کنار خیابان توی پیاده رو نشسته ایم که چه کنیم. خانمی از خانه ای که جلویش نشسته ایم با آب قند بیرون می آید و کمی دلداریمان می دهد.

ساعت 40 و 23

هرکدام گوشه ای از تاکسی نشسته ایم. در سکوت محض به سمت خانه می رویم.