از مردن درین دیار هم می ترسم. کفتار را می مانند این آدمها. که بر لاشه مردگان حرمتی نمی گذارند. رقص می کنند و پایکوبی. مردگان اهداف بازی های جدیدشان هستند و چیزی جز یک موضوع پشیز برای کوبیدنشان و بزرگ کردن خود نیست. دلم می خواهد هم اکنون هیچکس می شدم که نمی شناسندم، نه خانواده ، نه دوست و نه آشنا تا براحتی سربگذارم و کسی بر جنازه ام نه زاری کند و نه جنجال و قیل و قال که چنین و چنان.